گفتگوهای صلح مانند کلاف دو سری شده است که راه ان را نمی توان یافت. در این میان نظریات مختلف حکومت نیز بر این گمراهی افزوده است. روزی حکومت می گوید ما با طالبان گفتگو نخواهیم کرد و روز دیگر می گوید شورای عالی صلح به زودی به قطر خواهد رفت. در این میان آمریکایی ها نیز به این ناشیگری سیاسی افغانستان می خندند و حرمت مردم و حکومت افغانستان را با بر افراشتن پرچم و لوحه طالبان به بازی گرفتند.
آقای مولانا فرید تحلیلگر سیاسی در پاسخ به این سوال که گفته های آقای دوبنز در مورد تعجب امریکا از نصب لوحه و پرچم طالبان در دوحه آیا درست است؟ گفت: من به عنوان کسی که شناختی عمیق از آقای دابنز دارم توقع نداشتم، یک سیاستمدار و کسی که در تحولات افغانستان و جنجال های سیاسی چه در داخل و چه در خارج افغانستان رهبری می کند و در این مورد کتابی نوشته به نام "ملت سازی در افغانستان پس از طالبان ".
آنچه من از کتاب ایشان خوانده بودم و شناختی که از ایشان داشتم و اکنون اظهارات دور از خرد سیاسی ایشان را داشتم، برای من باعث تاسف شد که سیاست مداری با این متانت و چیره دستی،که قضایای جهانی را به خوبی تحلیل کرده است در مورد قضیه مهمی که تحقیر به یک ملت است و کشاندن یک گروه تروریزم به کشوری دیگر و ایجاد دفتر برای این گروه به نام حکومت قبلی آنها در افغانستان را یک امر تصادفی بگوید.
این تحلیلگر سیاسی افزود: به نظر من بهتر بود که آقای دابنز بجای اظهارات دور از خرد سیاسی می گفتند که ما از ملت افغانستان معذرت می خواهیم که بدون در نظر داشت ما در اهمیت و جانفشانی و نظام این ملت یک اشتباه بزرگ سرزد کسی که الفبای سیاسی را بلد باشد نباید این اظهارات را کند.
به نظر من حکومت امریکا به قصد این کار را انجام داده است به این منظور که اگر سیاستهای افغانستان بر خلاف حکومت امریکا بوده است مانند اظهاراتی که آقای کرزی با روزنامه ای پاکستانی داشت، به نحوی از طالبان پاکستان حمایت کرد و گفت، ما مخالف بمباران طیاره های بدون سرنشین در خاک پاکستان هستیم در حالی که این سیاست از طرف کاخ سفید و اوباما و اکثر نظامیان امریکایی تصویب شده بود.
آقای فرید خاطر نشان کرد: آمریکایی ها به آقای کرزی فهماندند در صورتی که سیاستهای افغانستان در تقابل سیاستهای امریکا باشد ما چنین اعمالی را قادریم انجام دهیم، اعمالی را که توان دفاع در تقابل آنرا هیچکدام ندارید.
در نظر نگرفتن حکومت افغانستان و یک تقابل سیاسی با حکومت آقای کرزی، یک جزای غیر مستقیمی بوده است که به آقای کرزی داده شد ولی بیشتر از این قضیه ملت افغانستان و دستاوردهای افغانستان متاثر شد زیرا به گروهی تروریزم، حیثیت یک حکومت در تبعید را قایل شدند.
بعد از این گفتگوهای صلح چگونه خواهد بود؟
به نظر من در بیشتر صحبت های آقای دابنز، یک نوع قیمت و ارزش قایل شدن و بزرگ نمایی به طالبان هویدا بود به این معنا که زمانی که حکومت امریکا به افغانستان هجوم اورد به نام مبارزه با تروریزم که دقیقا بخش عمده تروریزم و کسی که تروریزم را حمایت می کرد طالبان بودند این طالبان بودند که آغوش خود را برای القاعده باز کردند و تا آخرین لحظه حاضر نشدند گروه های تروریزم را در اختیار امریکا بگذارند و امریکا به بهانه مبارزه با تروریزم در افغانستان آمد در حالی که طالبان بخش مهمی از این تروریزم بود.
آقای فرید در ادامه گفت: اکنون دابنز می گوید این به طالبان مربوط است که چه می کنند اگر شرایط را نپذیرند به حیث یک شورشی باقی می مانند. این سخنان دابنز مخالف مصلحت عمومی در افغانستان و مخالف شعارهای اولیه حکومت آمریکا است، که گفته بودند هر کسی با تروریزم است با ما نیست.
این آگاه سیاسی اضافه کرد: آمریکایی ها زیر کاسه شان نیم کاسه ای وجود دارد و حتی نمی توانند یک توجیه دقیقی از عملکرد تخنیکی قطر و جای سازی طالبان به حیث یک جریان مشروع تحت عنوان امارت اسلامی افغانستان کنند.
مشخص بود که مصاحبه آنها یک مصاحبه سردرگم و مانند اینکه ادم بخواهد بالای یک چیزی خاک پوشی کند بود و چیزی غیر از این در مصاحبه آقای دابنز وجود نداشت.
آقای دابنز گفت پاکستان نیز در کشیدن طالبان به میز مذاکره نقش داشته است تا چه حد این سخنان درست است؟
پاکستان هم در کشتار مردم افغانستان نقش اول را دارد و هم در مشروعیت بخشیدن به طالبان نقش اول را دارد. پاکستان تلاشی در آوردن صلح در افغانستان نداشته است.
وقتی آقای دابنز و آمریکاییها این را قبول دارند که پاکستان پشت قضیه طالبان هستند چه ضرورت است که از اسلام آباد حرکت شود به سوی قطر چرا این صحبت ها در اسلام آباد صورت نگیرد.
آقای فرید خاطر نشان کرد: طالب در قطر در وضاحت به دنیا اعلام کرد اولین گزینه دفتر ما از بین بردن اشغال است به وسیله کشتار مردم افغانستان از طریق ترور و عملیات نظامی در کنارآن کارهای سیاسی می خواهیم افغانستان را از اشغال آزاد کنیم.
اگر امریکاییها اشغالگر هستند به دنیا ثابت کنند طالبان به خاطر اشغال می جنگند . پاکستانی ها نیز در اینجا دستاورد دارند همچنان که در ساحه نظامی طالبان را حمایت می کنند فعلا فرصت دیگری یافته اند که به گروهی تروریزم بین المللی یک مشروعیت سیاسی نیز بخشیده اند.
این کارشناس سیاسی در ادامه گفت: به نظر من تا زمانی که دنیا تعریف دقیقی از طالبان نداشته باشد، هر نوع تلاش سیاسی به خاطر مصالحه در افغانستان نا کام است و ثمره ای ندارد.
تمام جهان قبول دارد که طالب به نیابت از پاکستان می جنگد به نظر نمی آید چهره هایی که به قطر رفته اند از ادرس طالب به قطر رفته باشند چه تضمینی وجود دارد کدام طالب گفته است که این افراد نماینده ما است کجا ملا عمر اعلام کرده است که این افراد نماینده ما است.
بنابراین سرا پا ایجاد دفتر در قطر خلاف تمام تعهداتی است که آمریکاییها به حکومت افغانستان در جهان اعلام کرده اند.
آقای فرید ادامه داد: آمریکاییها گفته اند ما زمانی برای طالبان دفتری در قطر ایجاد می کنیم که طالبان دست به چند کار بزنند اول : جدایی خود را از القاعده اعلام کنند دوم : خشونت را در افغانستان محکوم کنند سوم : قانون اساسی افغانستان را بپذیرند.
قبل از اینکه طالبان هیچ یک از این شرایط را بپذیرند دفتر انها ایجاد شده است خود این می رساند که حکومت آمریکا درعملکرد خود نسبت به ایجاد دفتر طالبان در قطر صادق نیست.
این موضوع نمی تواند بار مسوولیت را از دوش حکومت افغانستان سبک کند وزیر خارجه و رییس جمهور افغانستان دور بار به قطر رفته اند و از چند سال بدین سو روی پروگرام ایجاد دفتر برای طالبان تلاش دارند آنها گاهی به ترکیه می دویدند و گاهی به سعودی و گاهی هم به قطر.
بنابر این حکومت به همان اندازه در بزرگ نمایی طالبان و مشروعیت بخشی به طالبان دخیل است که آمریکاییها دخیل هستند.
هویت طالبان چگونه به دست خواهد آمد؟
تعریف های زیادی از طالبان شده است به نظر پرویز مشرف طالبان نماینده بخشی از اقوام بزرگ افغانستان هستند که از سیاست محروم شده اند.
جهان و امریکاییها و در این اواخر حکومت افغانستان رییس جمهورکرزی در مصاحبه ای با جیو نیوز گفت که پاکستان است که می خواهد اهداف خود را از طریق طالبان به دست آورد.
نظریه دقیق نظریه پردازان و کارشناسان این است که طالبان جز به نیابت از پاکستان نمی جنگند. وقتی که جهان این را قبول دارد که طالب به نیابت از پاکستان می جنگد ماباید دوکار انجام دهیم.
آقای فرید خاطر نشان کرد: اول: با طالبان بجنگیم تا جایی که به این گروهک اجازه ندهیم یک وجب زمین را در افغانستان در سیطره خود داشته باشد اما با پاکستان هم مذاکره کنیم زیرا پاکستان است که طالبان را سپورت می کند.
حکومت افغانستان بارها فریاد می زند که پایگاه های طالبان در خاک پاکستان است در تاریخ نیز نصرالله بابر اعتراف کرد که طالبان فرزندان پاکستان است پس چرا با پدرش مذاکره نکنیم . باید طالبان را تا حدی بکوبیم که پاکستان بداند از طریق طالب چیزی را به دست نخواهد آورد.
این آگاه سیاسی در ادامه افزود: یا با پاکستان رو در رو بگوییم چهل سال است که حکومت پاکستان در افغانستان مداخله می کند هدفت چیست. گرچه گاهی اوقات خود آقای کرزی هدف را روشن می سازد و می گوید پاکستان به وسیله طالبان به این دلیل افغانستان را تحت فشار می گذارد که ما خط دیورند را به رسمیت بشناسیم و نمی شناسیم و تا آخرهم نخواهیم شناخت و هیچ حکومتی هم نخواهد شناخت.
وقتی سیاست افغانستان روشن است و سیاست حکومت های بعدی هم روشن است باید انتظار داشته باشد که پاکستان اگر مهره طالبان بسوزد مهره دیگری را روی کار خواهد آورد تا افغانستان سالها در جنگ و نا امنی باشد.
آیا نیروهای امنیتی افغانستان قدرت نابودی طالبان را دارند؟
به جدیت می گویم بله، امروز در افغانستان حکومتی به رسمیت شناخته شده جهان حاکم است از طرف مردم افغانستان این حکومت مشروعیت دارد این حکومت 350 هزار نیروی امنیتی دارد و سازمان ناتو نیز در کنار این نیروها است.
نفرت از طالبان به حدی است که هر روز از طریق رسانه ها می بینید هیچ افغانستانی از گشایش دفتر طالبان در قطر حمایت نکردند این نشان می دهد که مردم و این حکومت قدرتمند هستند.
این تحلیلگر سیاسی تاکید کرد: حکومت از لحاظ پشتیبانی مردمی و نفرت مردم از طالبان قدرتمند است و جهان می داند که حکومت افغانستان نه زن و نه مرد و نه تاجر آن و نه سیاستمدار آن طالبان را نمی پذیرند جز چند تحلیلگر سیاسی غیر رسمی که سخنگوی طالبان هستند در افغانستان آنها را بزرگ جلوه می دهند هیچ کسی طالبان را به رسمیت نمی شناسند.
وقتی پشتیبانی جهانی و اردو با نیروی 350 هزار نفر با ماست و مردمی با 30 میلیون نفر با ماست چرا نتوانیم طالب مزدوری را که بجز انفجار و انتحار حرکت منظم نظامی را تا امروز نتوانسته است به نمایش بگذارد چرا به او عذر کنیم که بیا با ما مذاکره کن.
آقای فرید ادامه داد: در زمان مقاومت تمام جهان ضد مقاومت بود و از طالبان حمایت می کرد و کسی نمی گفت چرا پاکستان مداخله می کند بیش از صدها ژنرال و عسکر پاکستان پیش ما اسیر بود در ان زمان از طریق سی ان ان و الجزیره ما به جهان نشان دادیم.
طالب هرگز موفق نشد که تمام افغانستان را اشغال کند حتی موفق نشد که خط مقاومت را از کوتل خیر خانه به عقب براند.
امروز چگونه طالبان را با حمایت پاکستان که نان خود را گدایی می کند نتوانیم این گروهک را شکست دهیم. همه سخنان در زعیم ما است که آقای کرزی است آقای کرزی خود دارای فکر طالبانی است و حلقه داخل ارگ فکر طالبانی دارد این رییس جمهور بود که این گروه را بزرگ ساخت.
این آگاه سیاسی در ادامه گفت: اولین سخنی که در جهان به مذاکره با طالبان پیشنهاد شد از زبان آقای کرزی بود. آقای کرزی این فکر را به جهان داد که طالب از طریق جنگ شکست نمی خورد این به معنای بزرگ ساختن طالبان است.
امروز این حکومت مسوول تمام عملکردهای گذشته اش است ما از مردم افغانستان می خواهیم که با این نیرنگ های حکومت بازی نخورند.
آقای فرید خاطر نشان کرد: ضعف سیاسی حکومت را ببینید که دیروز فیصله کرد ما با طالبان مذاکره نمی کنیم تا زمانی که شرایط ما برآورده نشده است و امروز می گوید شورای عالی صلح به قطر خواهد رفت.
حکومت گفته است آمریکاییها ما را بازی داد و قطر را بازی داد و متاسفانه اکثریت افراد در شورای عالی صلح هم فکر طالبانی دارند و تعدادی از این افراد با آی اس آی ارتباط دارند پس چگونه این گروه می توانند برای این ملت یک دستاورد سیاسی داشته باشند.