خبرها حاکی است ، طالبان در صدد هستند تا دوباره دفتر طالبان را در قطر باز گشایی کنند اما هنوز مشخص نیست که این بار این گروه چگونه و با چه روندی این باز گشایی را دنبال خواهند کرد. بسته شدن دفتر طالبان و پایین اورده شدن لوحه این گروه باعث راکت ماندن امید تازه در روند گفتگوهای صلح گردید.گفته میشود حکومت افغانستان و شورای عالی صلح افغانستان از باز گشایی مجدد این دفتر استقبال کرده اند.
اما باز گشایی دوباره این دفتر نظرات مختلفی را از سوی صاحب نظران در روابط پاکستان وافغانستان داشته است و مشخص نیست به علت حساس بودن موضوع ، حکومت افغانستان چه ابتکاری را در این مرحله روی دست دارد.
آقای عبدالحمید مبارز عضو شورای عالی صلح در پاسخ به این پرسش که آیا دفتر طالبان در قطر دوباره گشایش خواهد یافت؟ گفت: بنظر من سرتاج عزیز در کابل تلاش کرده است تا زمینه را برای مسافرت جناب کرزی که مشروط ساخته بود برای گرفتن نتیجه از این مذاکرات و سعی کرده بود مسافرت آقای کرزی را به پاکستان میسر بسازد.
هنوز دفتر باز نشده است و باز شدن دفتر یک موضوع است و اینکه طالبان با چه کسی مذاکره می کنند بحث دوم است.
اگر انها قبول کنند و مذاکره را با شورای صلح آغاز کنند این یک پیشرفت است و در روابط افغانستان و پاکستان و افغانستان و طالبان به حیث یک تحریک.
این عضو شورای عالی صلح در ادامه گفت: تاکنون موضع جناب نواز شریف در قدرت پاکستان روشن نشده است که آیا نظامیانی که سیاست پاکستان را در قبال افغانستان و کشمیر تعیین و مشخص می کنند آیا به این نتیجه رسیده اند که قسمت بزرگی از قدرت خود را به قدرت ملکی انتقال دهند و نوازشریف سخن آخر را بزند تاکنون این موضع نوازشریف مشخص نشده است. بنابراین مشکل است که به نتیجه ای کارساز برسد این روند.
آیا استقبال شورای صلح از باز گشایی دوباره دفتر طالبان یک خوش بینی است؟
شورای صلح هدفش رسیدن به صلح است و موضوع کار آن صلح است و هر حرکتی که کوچک ترین روزنه ای به طرف صلح نشان دهد باید شورای صلح از ان استقبال کند ولی ما با در نظر داشت تجربیات گذشته نمی توانیم اطمینانی بر مواضع پاکستان داشته باشیم و این استراتژی پاکستان در قبال افغانستان با تغییر حکومت ها تغییر نکرده است و حکومت ها از خود یک سیاست نو را ارایه نکرده اند و به همین دلیل هنوز به قدرت نواز شریف در پاکستان باید مشکوک بود.
آیا برداشتن تنها لوحه و پرچم طالبان ماهیت این دفتررا می تواند تغییر دهد؟
بدون این مساله هم طالبان از راه دیگری به عنوان یک دولت موازی با دولت افغانستان مذاکره می کردند و وقتی که این حادثه صورت گرفت نه تنها مردم افغانستان بلکه حکومت افغانستان نیز علیه این تصمیمی که طالبان خود را به نام یک حکومت موازی بنامند یک عکس العمل شدید نشان داد.
آقای مبارز ادامه داد: این موضوع طالبان را در یک موضع ضعیف قرار داد و مذاکره دوباره طالبان در حالی است که حیثیت این گروه به این دلیل در بین مردم افغانستان پایین آمده است که این گروه وسیله تجزیه افغانستان استعمال شده بودند و با هدف تقسیم افغانستان به شمال و جنوب یا سیستم ملوک الطوایفی تلاش کنند.
با این اهداف پس استقبال کردن از این دفتر به چه علت است؟
طالبان توطیه شان خنثی شد و دیگر نمی توانند آن را تعقیب کنند زیرا این توطیه به سویه بین المللی رسوا و خنثی شد و در این مساله ملت افغانستان به صورت کل از حکومت افغانستان دفاع کرد در مقابل این توطیه.
باز گشایی دفتر نشان می دهد که طالبان دیگر نمی توانند بگویند وسیله دست پاکستان نیستند و پاکستان اگر می خواهد دفتر باز و اگر می خواهد دفتر بسته می شود.
طالبان پرستیژی را که داشتند و می گفتند ما بخاطر قدرت های خارجی می جنگیم ، از بین رفت و امروز ثابت شد که این گروه یک وسیله به دست طالبان است.
چرا حکومت افغانستان به صورت رو در رو با پاکستان مذاکره نمی کند؟
مذاکرات سرتاج عزیز با رییس جمهور افغانستان متنش افشاء نشده است و اگر مسافرت رییس جمهور به پاکستان صورت بگیرد معنی اش این است که مذاکرات مستقیم با پاکستان صورت خواهد گرفت زیرا مذاکرات اصلی با پاکستان است و نه طالبان.
هدف چون پاکستان است و هرگاه ما موارد اختلافی را با پاکستان حل کنیم خود بخود موضوع طالبان هم حل می شود.
چرا گروه طالبا ن تاکنون توانسته حکومت و شورای عالی صلح را مصروف خود کنند؟
این یک موفقیت سیاسی حکومت پاکستان است و آنها تلاش دارند تا طالبان را در یک طرف حکومت افغانستان قرار دهند و خود را از موضوع فاصله دهند.
در اینجا فرق است بین موضع افغانستان با پاکستان و افغانستان فکر می کند که طالبان چون یک قسمت ان افغان ها و قسمتی از آن طالبان بین المللی است و با قسمت افغانی آن ما می توانیم کنار بیاییم لیگن به شرطی که قسمت افغانی طالبان از کنترل پاکستان خارج شده باشد.
این موضوع را ما درشورای عللی صلح ثابت کردیم زیرا با زندانی بودن ملاغنی برادرو از بین رفتن برخی طالبان نشان داد که گروهی از آنها حاضر هستند با حکومت افغانستان مذاکره کنند و در پروسه صلح داخل شوند.
شورای عالی صلح چه تجدید نظری در روند گفتگوهای صلح انجام خواهد داد؟
ما باید مذاکرات جدی و صریح و فوری با پاکستان داشته باشیم و نه تنها با حکومت پاکستان بلکه با نظامیان پاکستان که اصل قدرت را دارند داشته باشیم.
شما دیدید که رییس جمهور اول با حکومت و حزب مردم مذاکره می کرد و در این اواخر تماس هایشان با نظامیان پاکستان مخصوصا با لویی درستیز پاکستان روز افزون شد و خواست که اگر بتواند از این راه به کدام راه حلی برسد و در این راه هم وعده هایی داده شد اما وفا نشد.
این عضو شورای عالی صلح خاطر نشان کرد: از زمانی که آمریکاییها اعلام کردند که در پایان سال 2014 تمام قدرت خود را از افغانستان خارج می کنند یک امید قوی را هم در نزد طالبان و هم در نزد حکومت پاکستان به وجود آوردند که در ان زمان شما می توانید مسایلتان را با افغانستان حل کنید یعنی افغانستان را در یک موضع ضعیف قرار دادند و پاکستان و طالبان را در یک موضع قوی قرار دادند.
خود این موضوع مانع مذاکرات و حل مسایل شد و حکومت افغانستان نیزدید که هم از لحاظ نظامی و هم از لحاظ سیاسی در موضعی ضعیف قرار گرفت.
امروزه هم پاکستان و هم افغانستان با توطیه هایی که در منطقه روی دست است درخطر هستند و حتی ایران و آسیای میانه نیزدر خطر هستند بنابراین اکنون زمانی است که دوطرف صادقانه به مذاکره و حل مسایل منطقه بپردازند.
راهی که تاکنون شورای عالی صلح رفته چرا بی نتیجه مانده است؟
راهی را که این شورا تعقیب کرده است یک سعی مثبت بوده است و نتیجه این است که چون پاکستان اصل است و طالبان فرع است با اصل باید مذاکره کرد ولی تاکنون این مساله دنبال نشده است و نسبت به مواضع ضعیف نظامی که دارند و نسبت به مواضع ضعیف سیاسی که افغانستان دارند هنوز مناسب ندیده است که در مورد مسایل اساسی مذاکره کند و این به زمانی موکول شده است که ما به یک قدرت و توازن نظای برسیم.
آقای مبارز گفتگو را اینگونه ادامه داد: یکی از اشتباهات حکومت افغانستان این بوده است که در تقویت نظامی و اقتصادی در این دوازده سال کاری نکرده ایم و با قبول بازار آزاد درهای افغانستان را روی اجناس خارجی باز کردیم و کشور خود را یک کشور استهلاکی ساختیم و زیر بنای کشور که زراعت بود توجه نکردیم و اگر امروز کشورهای همسایه درهای خود را بسته کنند ما با مشکلات بزرگ اقتصادی مواجه می شویم و این مسولیت مهمی است که متوجه دولت می شود.
آیا می پذیرید که پروسه صلح در افغانستان یک پروسه حکومتی شده است؟
در دموکراسی ها حکومت مواصل مردم خود است یعنی هر فرد یا هر حزب به صورت انفرادی مذاکرات سیاسی را با دول دیگر انجام نمی دهند و این حکومت ها است که در دموکراسی مذاکرات را انجام می دهند و این احزاب و پارلمان است که آن را تایید یا تکذیب می کنند.
این عضو شورای عالی صلح خاطر نشان کرد: بنابراین پاکستانی ها مذاکراتی را با برخی از احزاب در پاریس کردند ولی ما دیدیم برخی از احزاب افغانستان متکی به اقوام است.
در شورای عالی صلح از تمام ولایات افغانستان شخصیت های صاحب نفوذ در این شورا دعوت شده است تنها چیزی که در شورا کمبود است جامعه مدنی افغانستان است که به صورت برازنده در این شورا وجود ندارد و دیده نمی شود.
لهذا من فکر می کنم جای روشن فکرها در شورا خالی است و جای دموکرات ها در شورا خالی است و اگر این دو نیرو در شورا حاضر شوند عملکرد شورا موثرتر خواهد شد.