افراد جامعه ما نیز مانند دیگر جوامع انسانی عیبها و ایراداتی دارند که پرداختن به همه آنها در این مقال نمی‌گنجد بنابراین بنده سه تا از عیوب عمده جامعه خویش را به نقد و بررسی گرفته ام و اینها عبارت اند از:
1-متأسفانه احساسات مان بر عقل مان غالب است به همین دلیل است که همیشه موج سواران، فرصت طلبان، سوء استفاده گران و تاجران سیاسی بر موج احساسات ما سوار می‌شوند و هرطور خواست ازما سواری می‌گیرند و برای اهداف شخصی، باندی و یا جناحی خویش این طرف و آنطرف می‌کشانند و از احساسات پاک مان سوء استفاده می‌کنند و با گِل آلود نمودن آب به دنبال ماهی مراد شان می‌گردند.
ازهمین رواست که رهبران سیاسی ما بدون هیچ واهمه و ترسی هرکاری دلشان خواست می‌کنند چون رگ خواب مارا بلد اند و از چرخشهای 180 درجه‌ای وناگهانی شان در موضع گیری‌های سیاسی هیچ پرسش و انتقادی نمی‌نماییم و حتی رفتارهای متناقض شان را توجیه نموده و برای شان سوت و کف می‌زنیم و هورا می‌کشیم.
2-انصاف را رعایت نمی‌کنیم. متأسفانه در قضاوتها، داوری ها و برخورد با دوستان و رقیبان خود هیچگاهی انصاف را رعایت نمی‌کنیم. و تلاش می‌ورزیم تا با هروسیله‌ای چنگ بزنیم و با هرنوع دروغ، تهمت، افترا و نیرنگ رقیبان خود را ازصحنه سیاسی و حتی زندگی حذف نماییم. به افراد منتسب به جناح خویش ولو انسانهای خوبی نباشند بهترین القاب را هدیه کرده و تقدیش شان می‌کنیم و به افراد و شخصیت‌‌های جناح رقیب بد ترین و زشت‌ترین نسبت‌هارا روا می‌داریم و رکیک‌ترین فحشها و دشنام‌هارا نثار شان می‌کنیم و خود را هم مؤمن ومسلمان می‌دانیم!
3-پرخاشگر و خشن هستیم. این خصلت شاید نشأت گرفته از جغرافیای طبیعی و کوهستانی کشورما و کم‌سوادی مردم و آسیب دیدگی از جنگها و خشونت‌های چند دهه گذشته باشد. به هر صورت نمی‌شود این همه خشونت و پرخاشگری را توجیه نمود.
خشونت‌های رفتاری از محاورات و بگو مگوهای کوچه و بازار و میان خانوادگی گرفته تا سطوح بالای سیاسی و فضای شبکه های مجازی و رسانه‌ای در مطبوعات و اینترنت گسترده است. فقط اگر به کامنتهای که در ذیل مطالب در فیسبوک، سایتها و وبلاگها نظر بیفکنیم متوجه می‌شویم که ما با چه ناهنجاریهای فاجعه باری مواجه هستیم و جامعه ما از نظر اخلاقی در چه سطح هشدار دهندهای قرار دارد.
وجود این نقایص در جامعه ما و ظیفه نویسندگان متعهد، مسئول و واقع نگر را بسیار سنگین می‌سازد و همت بلند می‌طلبد تا با این پدیده‌ها و ناهنجاریها مبارزه مستمر و همه جانبه داشته باشند. در قدم اول با تمرین و ممارست این خصلتها را از خود دور سازیم و تساهل و مدارا پیشه خود سازیم و در قدم دوم برای رفع این عیبها و نقایص از جامعه خود بکوشیم و برای یک کار فرهنگی دراز مدت و ثمر بخش برنامه ریزی نماییم. به امید آن روز.
میرزا حسین احسانی