ناکامی های متعددی چون اجرای طرح استعفای منصور هادی که به جهت شکست روند مذاکرات و ایجاد خلأ قدرت انجام گرفت و با برکناری وی توسط کمیته های انقلابی به شکست انجامید . همچنین طرح نافرجام پس گرفتن استعفا از سوی منصور هادی و انتقال پایتخت از صنعا به عدن که با پافشاری و ایستادگی انقلابیون منجر به فرار منصور هادی از یمن و تصرف تقریبی عدن توسط ارتش و کمیته های مردمی شده است .
به این جهت بود جریان ضد انقلاب که با فرار مهره خود از یمن همه چیز را تمام شده قلمداد می کرد و می بایست تقریباً یمن را از دست رفته به حساب می آورد ؛ آخرین برگ خود را به مثابه تیر آخر در صحنه بازی یمن وارد کرد و علی رغم چالش های فراوان و مشکلات بسیار، گزینه نظامی را که از ماه ها پیش روی آن کار کرده بود را عملیاتی نموده و یمن را مورد تجاوز نظامی قرار داد
نکته مهم در این راستا که این یادداشت سعی دارد در کنار چند مساله دیگر به صورت موجز به آن بپردازد، این بحث اساسی است که جریان ضد انقلاب به این فهم راهبردی رسیده است که پرونده یمن اکنون به ایستگاه آخر رسیده و اگر امروز با تمام توان و با توسل به هر ابزاری برای توقف انقلاب اقدام ننماید به زبان ساده بازی را باخته است و برای همیشه از این صحنه خارج می شود .
لذا با این که امروزه تجاوز نظامی مستقیم برای هیچ کشوری در دنیا به صرفه و معقول نیست و حتی ایالات متحده آمریکا نیز در سال گذشته میلادی در راهبرد کلان نظامی این کشور به روشنی بیان کرد که به دلایل مختلف بنا ندارد در هیچ کشوری مداخله نظامی مستقیم نماید . ولی شاهدیم رژیم سعودی در یمن مداخله نظامی مستقیم می کند . امروز بر کسی پوشیده نیست که عربستان سعودی با بحران های داخلی متعددی چون اختلافات خاندان حاکم و نارضایتی و خیزش های پیدا و پنهان مردمی در طبقات مختلف اجتماع و در مناطق مختلف این کشور از شرق و جنوب گرفته تا حتی پایتخت روبرو است . این مداخله نظامی که موجب کشتار مردم مسلمان و بی گناه کشور همسایه می شود می تواند موجبات روشن شدن آتش گسترده اعتراضات در داخل عربستان شود .
ولی می بینیم علی رغم این چالش و چالش های بسیار دیگر که فرصت کوتاه این یادداشت توان پرداختن به آن را ندارد ، وارد عرصه تجاوز نظامی در یمن می شود . این انتحار سیاسی که ما آن را به حماقت تعبیر می کنیم نشان از وجود این فهم و برداشت در رابطه با پرونده یمن در دربار سعودی دارد .
این که تجاوز صورت گرفته تا چه مرحله ای ادامه می یابد و آیا امکان تجاوز زمینی و سراسری در یمن وجود دارد یا خیر ، بحث مفصل نوشتار دیگری است ولی تنها به عنوان اشاره باید گفت دربار و ارتش سعودی هنوز خاطره جنگ سال ٢٠٠٩ را از یاد نبرده اند ! در آن سال ارتش سعودی به همراه ارتش یمن چند ماه حوثی ها را در شمال یمن مورد محاصره قرار داده و تهاجم سراسری علیه آنان انجام دادند . ولی همان طور که در تاریخ به ثبت رسید نتیجه این تجاوز نظامی تصرف ده ها پایگاه و مقر نظامی سعودی ها در جنوب عربستان توسط حوثی ها بود که با توافقنامه صلح به آن ها پس داده شد !! یعنی نه تنها توان نظامی حوثی ها از بین نرفت بلکه آن ها توانستند در صحنه نظامی پیروزی هایی به دست آورند و دشمن را به عقب نشینی و پذیرش صلح وادار نمایند . امروز که مردم یمن با همراهی ارتش در یک صف واحد در مقابل رژیم سعودی قرار دارند و بعید به نظر می رسد سعودی ها حماقت کنند و خود را وارد باتلاق تهاجم زمینی در یمن نمایند .
با توجه به این مساله دو نکته اساسی در خصوص حمله تظامی اخیر به یمن حائز اهمیت است:
در مقابل آن فهم راهبردی جریان ضد انقلاب ، جریان انقلاب و حامیان آن نیز باید این مسئله مهم و راهبردی را به خوبی دریابند که اگر امروز کم ترین تعلّلی در حمایت از انقلاب صورت پذیرد و جریان ضد انقلاب تحت هر شرایطی بر اوضاع مسلط شود و جریان انقلاب را کنار بزند ، با توجه به موارد مشابه کوچکترین تردیدی نیست که جریان انقلابی به چنان سرنوشتی دچار می شود که شاید تا دهه ها نتواند دوباره سر بر آورد و روی پا بایستد . همان گونه که در مصر شاهد بودیم، جریان ضد انقلاب در این کشور اتفاقاً با حمایت رژیم سعودی با انجام توطئه های متعدد و در نتیجه کنار زدن جریان انقلاب ، انقلابیون را به چه سرنوشتی دچار ساخت . همه سران و رده های میانی انقلاب به اعدام، حبس ابد و زندان های طولانی مدت محکوم شدند و مردم نیز به شدت سرکوب شدند .
حال تصور کنید در یمن نیز موفق شوند جریان انقلابی را کنار بزنند ! از حالا به روشنی پیداست چه سرنوشتی در انتظار مردم و انقلابیون یمن خواهد بود .
پس این فهم باید در جریان انقلاب و حامیان آن نیز به روشنی وجود داشته باشد که انقلاب یمن به نقطه غیر قابل بازگشت رسیده است و حالت میانه ای برای آن متصور نیست . یا انقلاب به طور کامل به پیروزی می رسد یا به شکست می انجامد . لذا باید تصمیمات و اقدامات بر این اساس اتخاذ و عملیاتی بشوند . البته روند تحولات به خصوص در ماه اخیر حاکی از وجود همین تلقی از تحولات و رویداد ها در مدیریت انقلاب است . اقدام انقلابیون و ارتش جهت تصرف عدن در هفته های اخیر شاهد مثال خوبی بر این مدعا است
در نهایت باید منتظر بود و دید روند تحولات در روزهای آتی نتیجه آن را به کدام سمت و سو سوق می دهد و در این جنگ اراده ها کدام طرف پیروز خواهد شد . اما مسئله ای که نمی توان به راحتی از کنار آن عبور کرد ظلم و ستمی است که به واسطه این تجاوز به مردم مظلوم و بی گناه یمن و زنان و کودکان این کشور تحمیل می شود و نباید بی پاسخ بماند و ان شاالله این مقاومت بی نتیجه نخواهد ماند.