وی در بیانیه خود آورده است: ما از واکنش‌های اسلام آباد ناامید شده‌ایم. ما هیچ وقت از دخالت کسی در امور داخلی خود خشنود نخواهیم بود. اما با وجود یادآوری‌های مکرر، پاکستانی‌ها هنوز هم دست به چنین اقدامی می‌زنند. آنها به ابراز تاسف از این حکم ادامه می‌دهند. وزیر کشور بنگلادش سپس به توافق سه جانبه سال 1974 بین بنگلادش، پاکستان و هند اشاره و عنوان می‌کند: 195 پاکستانی که به کشورشان بازگردانده شدند مصونیت قضایی داشتند و هیچ جا به این مساله اشاره نمی‌شود اما بنگلادشی‌هایی که در جنایت جنگی دست داشته‌اند نباید محاکمه شوند؟! وی می‌پرسد: این یک مساله جدی است که این جانیان جنگی سعی دارند به نسل آینده خود این اطمینان را بدهند که پاکستان به عنوان کشور حامی آنهاست. در غیر این صورت چرا پاکستان از حکم اعدام "نظامی" ناراحت شده است؟
ملاحظه: در سال گذشته میلادی 2015، دولت بنگلادش تعدادی از رهبران مخالف این کشور از جمله حزب جماعت اسلامی را به اتهام دست داشتن در آنچه داکا از آن به عنوان جنایات جنگی پاکستان علیه بنگلادش در سال 1971 نام می برد، اعدام کرد. از سال 1947، یعنی از زمان تاسیس کشور مستقل پاکستان، تا سال 1971، بنگلادش (که در آن زمان پاکستان شرقی نامیده می شد) جزئی از قلمرو و خاک پاکستان بود اما مردم این منطقه، در سال 1971 دست به اقدام جدایی طلبانه زدند و کشوری مستقل به نام بنگلادش ایجاد کردند. پاکستان هند را متهم به حمایت از تلاش های سال 1971 مردم بنگلادش و جدا کردن آن از پاکستان می داند.